En dan breekt de dag aan dat je ze móet opeten, anders is het te laat.
Met trots maar ook een beetje pijn in mijn hart heb ik ze geoogst.
Eén heb ik laten staan, die mag gaan bloeien.
De rest heb ik tijdens een vrolijk etentje aan mijn vrienden voorgezet.
Daar moet dan weer wat bij, dus maakte ik zelf mayonaise en tomatenmayonaise en nog twee lichte zomerse salades: een tabouleh, waarvoor ik alle kruiden vers in mijn tuin had: platte peterselie, munt, en koriander, en een salade uit het mooie boek Plenty More van Ottolenghi - met tuinboontjes (ook al eigen oogst) in plaats van linzen.
En dan stelt mijn man altijd de hinderlijke vraag: 'Where's the beef?'
Er zat weer niks anders op - er moest ook een barbecue met vlees bij.
Een goede vriend bood aan te helpen en hij maakte heerlijke geroosterde lamskoteletjes
En het is Holland, dus ook de kipsaté (die heerlijk sappig was) mocht niet ontbreken.
De laatste artisjok blijft als een eenzame koning fier staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten